21 jan Zeg me dat ik het goed doe
Deel 2 van drieluik. Check deel 1 Wanneer doe ik het goed?
Ik schreef een gedicht.
Voor diegenen die zoeken naar bevestiging, erkenning, waardering.
Voor mijn (en jouw) jongere ik.
Ik zie je, ik hoor je, ik waardeer je.
Zeg me dat ik het goed doe
Zeg me dat ik het goed doe.
Dat ik goed genoeg ben. Dat je trots bent.
En dat ik je liefde waard ben.
Bevestig me. Erken me. Zie me.
Wat wil je dat ik doe?
Ik doe het. Zeg het maar.
Als je het niet zegt,
ga ik het toch proberen.
Maar hoe weet ik dan of ik het goed doe?
En wat als ik een fout maak? Heb ik dan gefaald?
Wie stel ik dan allemaal teleur?
O, nee, dat moet ik echt zien te voorkomen.
Ik probeer niet te lastig te zijn.
Teveel te vragen. Zelfstandig te zijn.
Het alleen te kunnen. Zonder hulp.
Zie je dat ik het kan?
Niet zeuren, maar doen.
Geen watje, gewoon sterk zijn.
Doorgaan. Hup hup.
Geen tijd om te treuzelen.
Opschieten. Je gaat te langzaam.
Stop je tranen weg.
Je bent toch geen slappeling?
Zie dat ik sterk ben?
Ik doe echt mijn best.
Ik probeer verstandig te zijn.
Te laten zien dat ik het kan.
Dat je over mij geen zorgen hoeft te maken.
Mijn hoofd is vol.
Maar ik probeer hard te werken.
En als dat niet genoeg is, nog harder.
Nog meer uren erin stoppen.
Doorgaan.
Stoppen is geen optie.
Goede punten halen.
Laten zien dat ik het kan.
Maar ik zal niet in het middelpunt staan.
Want het kan altijd beter.
En je hoeft er niet mee te koop te lopen.
Liever wat meer bescheiden.
Niet teveel aandacht vragen.
Doen alsof het harde werken vanzelfsprekend is.
Dat ik dat schouderklopje niet nodig zou hebben.
Maar ik zou het toch heel graag krijgen.
Ik wil dat je trots op me bent.
Dat het in jouw ogen het juiste is.
Dat ik opleef naar wie jij denkt dat ik kan zijn.
En liefst nog overstijg.
Dat ik succesvol ben.
Dat je over mij kunt pochen.
Dan weet ik dat je van mij houdt.
Maar dat zal ik wel nooit van je horen.
(c) Lonneke Boons, 2022
Lees verder in deel 3: Geef jezelf de bevestiging die je nodig hebt.