13 sep Als een berg tegen opzien

Een klant zei laatst tegen mij in een coaching sessie dat ie het zo lastig vindt om op te starten na het weekend. En helemaal na de vakantie.
Hij vindt zijn werk erg leuk, maar hij zag er enorm tegenop om zijn mailbox te openen en alle achterstand te werken.
Maar hij ervoer het ook als ie geen idee had waar hij moest beginnen, zoals bij een nieuwe taak.

Overweldigd

Als een berg tegen opzien.

Allerlei vragen schoten door zijn hoofd.

‘Waar begin ik? Hoe begin ik?’

En ook allerlei belemmeringen kwamen naar boven.

‘Dit kan ik helemaal niet. Dit gaat nooit lukken.’

Uitstel

Het liefste zette hij zijn laptop uit en ging wat anders doen. Maar dat kon ie niet maken, vond ie. Dus staarde hij naar het scherm.
Zodra er een mailtje kan, ging ie daarmee aan de slag. Maar de nieuwe taak liet hij links liggen. Tot weken later hij wel moest; de deadline kwam eraan.

Gauw ging hij ermee aan de slag, na aansporing van zijn leidinggevende. Toen het af was, baalde hij zelf van het gehaaste werk en de mindere kwaliteit. Hij vond niet dat ie goed werk had geleverd en hij voelde zich niet trots.

Hoge eisen

Hij zette zulke hoge eisen voor zichzelf, dat hij niet wist waar hij moest beginnen. Hij bevroor. En klapte dicht.
En achteraf was hij nog steeds streng voor zichzelf.

Lessen

Twee lessen die we samen hieruit haalden.
1) Een berg beklimmen doe je ook stap voor stap. Je kunt niet in één keer naar de top.
2) Mag je wat milder naar jezelf toe zijn? Ook als het niet perfect gaat?

Acties
Hij oefent nu om sneller uit de verkramping te komen.
▶️Door eerder een collega om hulp te vragen.
▶️Door zichzelf te stimuleren te beginnen, al is het maar iets kleins.
▶️En ook trots te zijn op zichzelf, dus door successen vaker te delen met anderen en te vieren dat ie het toch maar heeft gedaan.

Waar zie jij als een berg tegenop? En stel je het uit? Of wil je hulp om er mee aan de slag te gaan?